Bırak! Dokunma!
Gidişinle enkaza çevirdiğin ruhumu artık rahat bırak!
İstemem toparlamaya çalışma, zaten alışkın kalbim anlamsız yalnızlıklara
Dönüp bakma arkana, sıralama ardı ardına saçma sapan pişmanlık üzgünlük cümlelerini
Çünkü işe yaramaz daha öncede gördüm bunları
Yalnızlığımla beni baş başa bırak ve artık defol git
Kahrolası karanlıklara terk et beni
Uykusuz gecelere güneşi olmayan sabahlara hediye et bedenimi
Korkma gelmem, peşinden dön demem, gitme de demeyeceğim
Öylece çek git
Bırak! Dokunma! Gidişinle enkaza çevirdiğin ruhumu artık rahat bırak!
Defol git, kapıyı çıkarken açık bırak, belki bir teselli belki bir anı
Giriverirse diye senden kalan sana ait olan
Hadi işin bittiyse çekte git, yalnızlığımla baş başa bırak beni
Git artık git de bir an önce alışmaya başlayayım güneşsiz sabahlara
Kapıyı kapama!
Bırak! Dokunma!
Gidişinle enkaza çevirdiğin ruhumu artık rahat bırak!
Artık istemiyorum seni hadi defol git kalbimden ve
beni artık rahat bırak…
[i]
